Voor al mijn lieve vriendjes. Ik wens jullie hele mooie feestdagen met veel heerlijke kluiven want die wil je toch niet missen. Ik tenminste niet.

Het wordt mijn eerste Kerst en dan ook nog in het zonnige Spanje.

 Nieuwe berichten van Puck zijn ook te vinden op onze nieuwe website; 

www.Frits en Ellen

Op deze website gaan in de toekomst ook onze reisverhalen komen en nog veel meer.

Teken

Vanavond kwam ik thuis van mijn wandeling. Nou ja wandeling …….. eigenlijk had ik vooral gespeeld met mijn grote vriendin Sienna.  

Sienna is een Duitse herder en is anderhalf jaar oud en zoooo lief. Als we elkaar zien worden we helemaal blij en rollen we  over elkaar op het gras. De vrouwtjes hebben genoeg te vertellen. Samen met Sienna had ik een kuil gegraven. Het vrouwtje zei, o Puck wat zie je er uit. Je bent nu een bruine labrador ipv een zwarte.

Onze vrouwtjes wilden weer verder en toen ik mijn plasje had gedaan en mijn poepje kwam er een nieuw soort hondje in het vizier. 

Het vrouwtje zei me dat ik rustig moest zijn omdat het hondje nog een baby was. Daarom was dat beestje natuurlijk zo klein want het vrouwtje zei ook dat ik ook zo klein was geweest.

Het hondje was 9 weken oud en haar haartjes waren heel zacht. De baas vertelde dat het een Border Collie was. Ik weet niet wat dat is maar het zal wel iets leuks zijn want het vrouwtje was helemaal verliefd op het hondje. Ze aaide het hondje en mij ook.

Het vrouwtje wilde hier een foto plaatsen van het hondje maar het lukt haar weer niet 😅 O vrouwtje toch, leer je het dan nooit 💪

Na het babyhondje gingen we naar huis en toen we thuis kwamen riep het vrouwtje al meteen naar de baas, Puck heeft een teek aan haar linker oor. Wat dat nu weer is weet ik ook niet. Misschien een babyhondje aan mijn oor. Geen idee maar ik moest naar de baas. Die keek naar mijn oor en kriebelde eraan en toen had hij de teek gevangen.

Het was een klein beestje en geen baby hondje. Wat heb ik nu aan zo’ n klein beestje? Helemaal niks dan heb ik liever een babyhondje.

De mandarijn

Zoals zo vaak als de baasjes gaan eten komt Puck netjes naast onze stoel zitten. Het enige dat er veranderd is bij welke stoel. Die van de baas of die van het vrouwtje. Ze houdt ons dan ook nauwlettend in de gaten.

Vandaag hadden wij een mandarijntje en Puck kreeg dan ook een partje van het vrouwtje.

Dat was iets vreemds. "Wat moet je daar nu mee," zal Puck gedacht hebben want ze wist niet goed wat ze er mee moest.

"Ik zal het eens in de lucht gooien wie weet gaat het vreemde ding wel rollen net als mijn balletjes, " Helaas rolde het partje mandarijn niet.

"In het partje bijten valt ook tegen want lekker vind ik het niet. Eigenlijk kan er niks mee. Ik laat het liggen en ga de stoelen weer in de gaten houden want er ligt meer op die bordjes en loop ik die lekkernijen mis."

Puck ging dus de stoelen weer in de gaten houden en pikte hier en daar een graantje mee totdat de bordjes leeg waren en de baas nog maar één dingetje op zijn bord had liggen. Een partje mandarijn 😂 Toen de baas het haar gaf wilde Puck het nog wel eens proberen.

Hopsa de lucht in met dat ding maar nog altijd geen gerol zoals de bal dat doet. Dan eens er rustig bij gaan liggen en een likje geven. Geen succes!

Nee mandarijn vindt onze Puck niet lekker.

De baas heeft het partje maar opgeruimd. Wie weet over een tijdje weer eens 😉