Wat ik vandaag toch heb meegemaakt. Het was wel heel vreemd.
Ik lag net heerlijk te slapen in ons witte huis met wielen toen het vrouwtje mij wakker maakte en zei, "Puck, je moet even wakker worden want dit heb je nooit gezien." Nou ja, dan moet het wel iets bijzonders zijn.
Ik hoorde het geluid dat mij laat weten "de deur gaat zo open en ik mag naar buiten!" Nu is weer naar buiten gaan altijd wel leuk want dan gaan we wandelen.
De deur ging inderdaad open en dan moet ik eerst altijd even kijken waar ik ben en hoe het er hier uitziet. Als ik dat gezien heb dan rek ik me even uit net als een poes dat kan. Of dat zo is weet ik niet maar het vrouwtje zegt altijd "Puck nu ben je net een zwarte kat." Ze zal het wel weten.
Het baasje ging niet mee naar buiten en dus mocht ik met het vrouwtje de trap af en wat ik toen zag................ iets wits.
Het vrouwtje zei dat ik echt even aan dat witte spul moest gaan snuffelen dus deed ik haar dat plezier. Maar dat was vreemd. Zoiets had ik nog nooit besnuffeld.
Het was koud spul en misschien kon ik het wel eten en kon ik mijn buikje helemaal vol eten dus nam ik een flinke hap. Het smaakte eigenlijk naar niks.
Toen pakte het vrouwtje er een hand vol van en maakte er een bal van die ze weg gooide dus ik erachter aan. Ik vond het maar een vreemde bal.
Ik ga lekker een kuil graven dacht ik maar dat ging niet zo gemakkelijk als in het zand en toen ik berg op ging lopen gleed ik zo weer naar beneden.
Het vrouwtje moest lachen en ze zei, " Puck, dit is nu sneeuw. In de winter dan is hier alles helemaal wit omdat er hier dan sneeuw ligt. Een heel dik pak en dan is het hier ook erg koud. Soms zie je waar wij wonen ook wel sneeuw maar dat gebeurd niet meer zo vaak."
Wat weet het vrouwtje dat toch goed. Dus de sneeuw is leuk en dus ging ik er heel hard in rennen en springen en dat was leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten